عبور ممنوع حتی شما عزیزکرده دل من

اینکه هیچ کدوم از اطرافیانت نفهمند چی حالت رو منقلب کرده
و
اینکه تویی که آروم و قرار نداری چه چیزی باعث این ناآرومی و آشفتگیت شده!

اینکه مدام حالت رو نپرسند و مدام از حال آشفته ت خبری نگیرن
یه دنیا آرامشه...

ما آدما معمولا وقتی که فکرمون مثل یه خیابون چند طرفه در حال رفت و آمده
اصلا خوشمون نمیاد که اطرافیانمون هم باعث ترافیک بیشتر  خیابون افکارمون باشن

ای کاش اینجور مواقع می نوشتیم
عبور ممنوع!

ای کاش وقتی ذهن مشوشمون پر از دود ماشین ها و تردد عابرین پیاده هست
حضور اون کسی که باعث این حال پریشونمون شده کمرنگ تر میشد

حرفم شدید از بی منطقی بود
(کلا من با منطق و هرچیزی که عقل دخالت کنه بیگانه م....من تابع احساساتم هستم و شاید به خاطر همین دلم هنوز این واقعیت رو نپذیرفته)

آخه اون کسی که حال خوب الانت رو پریشون کرده و دل توی دلت نمونده بااااااید تو اینجور شرایط خودش رو از فکر درگیرت بیرون
کنه شاید بدون اون رفته رفته حالت بهتر بشه
و قلبت نفس بکشه...

می گن وقتی کسی تو قلبش یه نفرو داره
از وجود اون هست که قلبش تند تند میزنه و نفسش ثانیه ای بند نمیشه
اخه چون اون به قلبش نفس میده
وادارش می کنه به نفس کشیدن و کشیدن و کشیدن.....

اما الان اینجای این سطر نوشته م می گم
که وقتی قلبت یه درمیون میزنه و حتی بعضی وقتا یادت میره نفس بکشی(واقعا فراموش می کنی نفس بکشی این فرآیند رو من بارها تجربه کردم)
باااااید به اونی که فکرت رو شلوغ کرده
دستور بدی لطفا چند ساعتی  من و با قلبم تنها بذااااار

امشب قلب من مهمونای ناخواسته ای داره که میزبانش خود تویی
تو اینا رو به قلبم دعوت کردی
اما خودت بی خیال تر از همه پا روی پا گذاشتی داری منو نگاه می کنی

حال الان من دیدنیه
حق داری از دیدنم سیر نشی
ای کاش تو شرایط دیگه ای از دیدنم خسته نمیشدی....

نوشته مریم مستوفی